درصد کمی از فضای مجازی، شامل محتوای مستهجن و ناهنجاری‌های اخلاقی است و عمدة استفادة کاربران از این فضا، سالم است. لذا نمی‌توانیم بر میزان اندک محتوای فاسد تمرکز کنیم و نسبت به استفادة صحیح و مفید کاربران بی‌توجه باشیم. کاربران استفاده‌های گوناگونی -خدماتی، آموزشی، علمی، پژوهشی، ارتباطی و…- از اینترنت و فضای مجازی دارند. اگر برخی کاربران از این بستر برای اشاعة فحشا، ناهنجاری‌های اخلاقی و فساد استفاده کنند، دلیل بر این نمی‌شود که فضای مجازی برای همه مسدود شود.
پاسخ: اگر میزان اندک محتوای فاسد در شبکه‌های اجتماعی خارجی را بپذیریم-که آمار و واقعیت صحنه، کاملاً برخلاف آن است- باید بدانیم همین میزان کم، با مهندسی ارتباطات و اطلاعات در این شبکه‌ها و اعمال جذابیت‌های جنسیتی، به رویت اکثریت کاربران می‌رسد واثر مخرب فکری و فرهنگی خود را ولو به‌میزان 1% هم که باشد بر مردم وجوانان می‌گذارد. اگر شما غذاهای بسیار مفید و خوشمزه را سر یک سفره چیده باشید و تنها به اندازه یک بند انگشت در این سفره، سیانور وجود داشته باشد، هر عاقلی از این سفره دوری می‌کند وخود را به هلاکت نمی‌اندازد. در ثانی فساد اصلی در این شبکه‌ها در دوران جنگ نرم و جنگ شناختی پیش‌رو، مسأله سرقت و داده‌کاوی اطلاعات و شناسایی نقاط قوت و ضعف جبهه حریف است. اگر کمی سواد امنیتی داشته باشیم، هیچگاه فریب طعمه فواید شبکه‌های اجتماعی خارجی را نمی‌خوریم. نکته بعد اینکه محتوای فاسد با محتوای سالم در شبکه‌های اجتماعی خارجی، به طور معمول قابل تفکیک نیست. این شبکه‌ها از پروتکل ssl استفاده می‌کنند. ssl پروتکلی است که از الگوریتم‌های رمزنگاری استفاده کرده و محرمانگی داده و اطلاعات را در طول انتقال مسیر در فضای اینترنت حفظ می‌کند. بر این اساس، شبکه‌های اجتماعی خارجی یک سیستم یکپارچه هستند که یا باید همه آن را بپذیریم و یا همه آن را رد کنیم. تاوقتی می‌توانیم در شبکه‌های اجتماعی توانمند داخلی، محتوای فاسد را از محتوای سالم تفکیک کنیم و آن‌ها را حذف کنیم و از این طریق امنیت اجتماعی و فرهنگی جامعه را حفظ کنیم چرا باید تن به انبوه مفاسد اخلاقی و امنیتی شبکه‌های اجتماعی خارجی بدهیم. این شبکه‌ها در اختیار ما و تابع قوانین ما نیستند و تحت مدیریت فعال نظام سلطه قرار دارند.