پس از انسداد سرویسهای اینترنتی خارجی، حجم عظیمی از درآمدهای مردم که وابسته به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی است، از بین میرود. در این صورت مردم ناراضی میشوند، رشد تولید ناخالص ملی کاهش مییابد و اقتصاد نیز متضرر میشود.
پاسخ : در پاسخ به این شبهه، ابتدا باید مقدمات زیر را مطرح کرد:
1) یکی از سیاستگذاریهای اشتباه در حوزة فضای مجازی طی سالهای اخیر، گرهزدن اقتصاد و زندگی مردم به شبکههای اجتماعی بیگانه است؛ بهصورتیکه اگر بنا باشد یکی از سرویسهای اینترنتی خارجی با محدودیت حداقلی مواجه شود، عدهای اعتراض میکنند که فعالیتهای اقتصادی مردم در این بستر انجام میگیرد. در حالی که سیاستگذاری باید بهگونهای انجام میگرفت که معیشت مردم وابسته به سرویسهای اینترنتی خارجی نشود و در مقابل، مردم برای راهاندازی کسب و کار دیجیتال، از سرویسهای ملی استفاده نمایند.
2) آمارهای موجود در خصوص میزان استفادة کاربران از فضای مجازی بهعنوان بستر اقتصادی باید مورد بررسی دقیق و صحتسنجی قرار گیرد. اینکه هر مسئولی با انتشار آماری مدعی شود مثلاً 40 میلیون ایرانی در این فضا کسب و کار دارند، پذیرفتنی نیست؛ آمار باید دقیق و متقن باشد تا موجب تصمیمگیری درست شود.
3) بسیاری از محصولاتی که در شبکههای اجتماعی بیگانه خرید و فروش میشود، محصولات ناسالم، غیراستاندارد و ممنوعه مانند مواد مخدر، ابزارآلات و خدمات ممنوعه است. لذا مسدودسازی این سرویسها موجب حفظ امنیت فرهنگی و اقتصادی جامعه میگردد.
باتوجه به مقدمات فوق و اینکه فعالیت اقتصادی شهروندان ایرانی در سرویسهای اینترنتی خارجی مشهود است و عدة قابلتوجهی از مردم، کسب و کار سالم در این فضا دارند، قانونگذار بایستی با سیاستگذاری بالادستی، فضای شکلگیری این مشاغل را در سرویسهای داخلی و بومی فراهم کند. اولین مسأله مهم در هر کسبوکاری، مسأله امنیت شغلی است. شبکهها و خدمات فضای مجازی بیگانه که تابع قوانین ما نیستند و در موارد متعددی بر ضد منافع ملی کشور ما اقدام میکنند، چه تضمینی برای برقراری امنیت شغلی ایرانیان در بسترهای خود دارند؟! امروزه بسیاری از کسب و کارها در شبکههای اجتماعی ملی نظیر سروش، ایتا، گپ و بله فعالیت دارند. همچنین در برخی از این پیامرسانها، امکانات خوبی در راستای انجام خدمات مالی و بانکی وجود دارد. البته این خدمات باید تقویت شود. گرهزدن اقتصاد کشور به شبکههای اجتماعی بیگانه، قطعاً خطرناک است.